صبح که بیدار شدم، اولین چیزی که دیدم، ایمیلی بود با عنوان «جراحی قلب». عنوان و متن ایمیل اون قدر مبهوت کننده بود که حتی نگاه نکردم ببینم از طرف کیه. در واقع وقتی به وسطهاش رسیدم، از نوع جملهبندی، خودم متوجه شدم که نویسنده باید دکتر شین باشه. بعدش هم اصلا توان اینو نداشتم که به صفحهی گوشی نگاه کنم و دنبال اسم فرستنده بگردم. تنها کاری که تو اون لحظه تونستم انجام بدم یه ناله با آهنگ «وای... خدا» بود و بعد هم گریه. مطمئنم اگه سر پا بودم، اون لحظه مجبور میشدم بشینم. انگار تو یه لحظه کل توانم برای هر کاری رو از دست دادهبودم. بعد که اشکهام رو پاک کردم، اسم نویسنده رو دیدم و مطمئن شدم خودشه.
قضیه از چند روز مریضی شروع شد. گفتن آنفولانزاست. بنده خدا چند هفتهای میشد که دائم تب و لرز داشت و در نهایت هم هفتهی پیش دو جلسه کلاسش رو کنسل کرد. دوشنبه یکی از دانشجوهاش گفت که «تشخیص دکترا اشتباه بوده و اگه از اول فکر نمیکردن سرماخوردگیه، الان حتما حالش خوب شده بود. فعلا تشخیص دادن که یه چیزی تو خونشه.»
و حالا ماجرا این بود که دکتر شین باید برای سومین بار قلبش رو عمل کنه. آخر ایمیلش هم عذرخواهی بود بابت این که تا آخر ترم نمیتونه سر کلاس بیاد.
من قبلا خیلی راجع به دکتر شین اینجا نوشتم. دکتر شین یکی از فوقالعادهترین استادهای دانشکدهس. بیاندازه مهربونه و کافیه ده دقیقه پای صحبتش بشینی یا حتی فیلم کلاسهاش رو ببینی تا متوجه بشی چققققدر در کنار استاد خوبی بودن، آدم خوبیه. هم باسواده، هم متواضع. هم مهربونه، هم جدی. هم پختهس و هم کم سن و سال.
اما در مقابل همهی خوبیهاش، تنها کاری که الان از دستم بر میاد اینه که براش دعا کنم و از شما هم بخوام دعا کنید براش. من نمیدونم مشکلش تا چه حد جدیه و اصلا جراحیش قراره چه روزی انجام بشه، اما اسم «جراحی قلب» هم دلم رو میلرزونه. پس اگه میشه دعا کنید براش. ممنون:)
- چهارشنبه ۴ دی ۹۸
