«...کار خوبی میکنی که در مورد روابطت با خانواده کتاب میخونی. چیزایی که میگی هم کاملا درسته. اما یه چیزی رو بدون. کتابها میتونن بهت کمک کنن که مقصر رو پیدا کنی، اما بهت یاد نمیدن از کسی که مقصره، متنفر نباشی...»
- سه شنبه ۲۵ شهریور ۹۹
فصل طلایی
«...کار خوبی میکنی که در مورد روابطت با خانواده کتاب میخونی. چیزایی که میگی هم کاملا درسته. اما یه چیزی رو بدون. کتابها میتونن بهت کمک کنن که مقصر رو پیدا کنی، اما بهت یاد نمیدن از کسی که مقصره، متنفر نباشی...»
نمیدونم چقدر مربوطه ولی به ذهنم رسید که:
یه جایی (با کلی تلخیص و اون یکی که یادم نیست) میگفت که برای این که بتونید با اشتباهه یه نفر کنار بیاید بهتره حواستون باشه که اون طرف موقعی که اون اشتباه رو میکرده از قصد نبوده و بیشتر اوقات از کم فهمی و دیر فهمی و حواس پرتی و بلد نبودن و این چیزاست که اشتباها میشه. که با سرزنش اون آدم درست نمیشه. راه بهترش اینه که به این رابطه ی دوطرفه که بخاطر این اشتباه زخمی شده فرصت بدیم تا خودش کم کم خوب بشه و طرف مقابل از خوب شدنش یاد بگیره. که زمان میگیره. ولی کلا یه عمر داریم و می ارزه که سرمایه گذاری کنیم. راه درست شدنش هم اینه که تو ذهنمون همیشه نیت رو برای خوب شدن و یاد گرفتن بزاریم و اجازه بدیم اتفاقایی که تو یه بازه چند ماهه می افته یا صحبتایی که شکل میگیره منظورمون رو کم کم به اون شخص برسونه. چند بار هم تو این پروسه یادگیری ممکنه اشتباه کنه ولی در نهایت یاد میگیره. خودمونم کلی یاد میتونیم بگیریم.
من درمورد روایط با خانواده کتاب نخوندم
ولی رمان هایی که خوندم، بهم یاد داده از مقصر متنفر نباشم
بهم یاد داده همه ی آدم ها خاکستری ان
همه اشتباه میکنن
بهم یاد داده بد ذات ترین آدم ها هم یه ذره خوبی تو وجودشون هست
و اون یه ذره ارزش دوست داشتن داره
منم توی یه برهه ای این حس و حال رو داشتم.
اما هر چی زمان بگذره و آدم نقش های جدید بپذیره، کم کم همه اینا کمرنگ میشن. چون دیگه فقط از زاویه دیدت خودت نیست که میتونی به همه چیز نگاهی بیاندازی.
فقط این و بدونیم که اونا توی هر موقعیتی اون کاری که فکر میکردن بهترینه رو انجام دادن. با آگاهی ها و دانش ناقص خودشون.
ان شاءالله که در آرامش باشی عزیزم
درست میگی. آدم هر چه قدر هم تلاش کنه درک صد در صدی از موقعیت کسی نمی تونه داشته باشه.
ممنون عزیزم. :*
سلام عزیزم
واقعا متن کاملا درست میگه
با پلک جان موافقم اما واقعا یه تلاش بزرگی میخواد که به این نقطه برسی این تقصیر ناشی از ندانستن بوده و تازه طرف با نیت خیر اینکه میخواد بهترین تصمیم رو گرفته این تقصیرات رو مرتکب شده
واقعا خدا اخر عاقبتمون رو بخیر کنه که پس فردا بچه ها و نوه نتیجه هامون ازمون نیفتن دنبال تقصیرات ما و جون نکنن برا متنفر نشدن ازمون😎
سلام :)
اینکه بدون فکر یه کاری کنیم که از تأثیر بدش خبر نداشته باشیم، خودش تقصیره به نظرم.
یه وقتهایی هم شاید حس کنیم ممکنه تأثیر بد داشته باشه ولی در لحظه بهش فکر نمیکنیم تا مانع تصمیم و عملمون نشه.
برای من خیلی خیلی سخته که از مقصر متنفر نباشم. به خصوص در یکی دو مورد اتفاق مهم زندگیم