عصبانی که میشی گاهی ترجیح میدی سرتو فرو کنی تو بالش و داد بزنی.
گاهی دوست داری به سکو های حیاط مدرسه لگد بزنی.
اما گاهی هر طور شده یه جارو پیدا می کنی و در حالی که برگای کف حیاط مدرسه رو جمع می کنی به خیلی چیزا هم فکر می کنی.
تجربه ی خوبی بود.
پ.ن.:از سقف سالن اجتماعات کرم می بیارید!
پ.ن.2:از همه به خاطر تبریک تولدم ممنون!
- دوشنبه ۲۴ آبان ۸۹
