فصل طلایی
نتیجهی یک جلسهی ۳ ساعته با استاد:
نه، اشتباه نکنید، اینا رو من ننوشتم، استاد نوشته 😐
+ خب همینجوری به حرف آدم گوش میدید که تازه الان بعد از دو سال میگید مسئلهت سخته و تازه شاید بتونی سال دیگه دفاع کنی دیگه😐😐
+ من چه کنم حالا؟ ترکِ تحصیل؟
این استاد رو خریدارم... الان اون atmه؟ و یارو پول میخواسته و atm گفته شرمنده؟ :دی ولی پرسپکتیو اثر رو دوس دارم
خوبه که همهی نکات رو توی یه کف دست خلاصه کردن!
ولی ادامه بده که نتیجهی کار ارزشش رو داره :)
رمز گشایی نوشته های استاد:
ای شریفی! به راستی اگر ترک تحصیل نموده و از دنیای 0 و 1 و NGS دور شوی شرمنده ی خود خواهی شد.
اعتراف می کنم اگر ادامه دهی، در آینده ای نه چندان دور از ایلومینا دعوت نامه ی همکاری دریافت خواهی کرد.
من هم موقع گوش دادن نمی تونم بیکار بشینم. باید مشغول نوشتن بشم. و اینجور گوش دادن ها به نظرم عالیه:))
خروجی کار مخلوطی میشه از حرف های گوینده و افکار شنونده.
من برام جالبه که چرا تهش این کاغذو بهت داده :| شاید میخواسته بگه «شرمنده»س؟
سلام. وسط مستند مریم میرزاخانی این عکس از چرکنویسش رو دیدم و یاد این پست شما افتادم =)
https://s16.picofile.com/file/8429391168/Screenshot_from_2021_04_02_13_25_50.png
+ باید وصیت کنیم بعد از مرگمون علاوه بر اینکه گوشیمون رو ریست کنن چرکنویسهامون رو هم بسوزونن، وگرنه آبرو نمیمونه برای آدم! D:
